Bajki logopedyczne



Bajki logopedyczne to rodzaj krótkiej historyjki, która może być ułożona przez opiekuna lub inspiracją do jej stworzenia może być literatura. Ważnym aspektem jest fakt, że nasze dziecko może być bohaterem tej oto bajki, a jeśli nie ono to: zwierzątka lub popularny Pan Języczek. Historyjka jest rodzajem ćwiczenia, które ma na celu podnosić sprawność narządów artykulacyjnych. Na jakiej podstawie może być stworzona historia ?

  • może być stworzona na podstawie ostatnich, minionych przeżyć dziecka,
  • oparta może być na abstrakcji, fantazji

To dwie podstawowe formy, na jakich najczęściej opierają się bajki terapeutyczne.

„Jak korzystamy z bajek logopedycznych?”

Dziecko powinno dostać lusterko i zauważać ruchy, jakie powinien wykonywać język przy wypowiadaniu danych literek, słów. Uprzednio powinno być to zaprezentowane przez osobę dorosłą. Pierwszym etapem jest stworzenie własnej lub zaczerpniętej z książki opowiastki. Następnie przedstawiamy, mówimy, czytamy ją naszemu podopiecznemu. Dzieci powinny w drugiej części dołączyć do nas i mówić razem z nami, powtarzać. W ostatnim etapie pociecha powinna sama, zachowując poprawność opowiedzieć bajkę. Jest to również ciekawa forma spędzania wspólnego czasu z naszymi maleństwami. Z czasem stosowania swego rodzaju terapii rodzic wraz z dzieckiem może stworzyć własną historyjkę, to zadanie będzie bardzo ambitne i ćwiczące również inne zmysły.

„O czym należy pamiętać podczas opowiadania historyjki?”

  • istotny jest kontakt pomiędzy rodzicem a dzieckiem- widzimy swoje twarze,
  • usta powinny być bardzo szeroko otwarte, co umożliwi dokładne wypowiadanie słów, zapewni lepszą dykcję,
  • dorosły powinien korygować błędy popełniane przez dziecko,
  • sam rodzic musi zagwarantować najwyższą jakość wypowiadanych słów,
  • nie możemy nadmiernie przemęczać dziecka, bo to ma być nauka, a nie bezowocne zmuszanie do niej